Beeld je in dat je ontwaakt op je verjaardag, de lucht is gevuld met de geur van versgebakken broodjes terwijl je ouders beneden het ontbijt bereiden. Je schiet je slippers aan, rent naar beneden en daar staat het - een imposante zwart met rode structuur in de woonkamer, veel groter dan jijzelf. Het is je allereerste kennismaking met een QUADRO constructie.
Zo verging het de kleine Henry bijna veertig jaar geleden op zijn vierde verjaardag. Het klimrek doemde op als uit het niets in de woonkamer van de familie; de kleine man was eerst verbaasd en wist niet wat hij zag.
Maar zijn enthousiasme kwam snel. Hij beklom de constructie keer op keer op zijn verjaardag, kon er geen genoeg van krijgen en speelde er daarna nog jaren mee. Zelfs als tiener vond hij een nut voor zijn QUADRO door het als een tafel met stoelen te gebruiken.
Volgens de familietraditie bouwden Henry en zijn ouders de QUADRO elke zes maanden opnieuw, afhankelijk van of het in de zomer buiten stond of binnenshuis tijdens het koude seizoen. Ze rommelden wat aan, creëerden MiniQuadro’s en pasten de opstelling aan naargelang het seizoen. Deze traditie leeft voort tot op de dag van vandaag, alleen speelt nu William, de zoon van Henry en Betty, op de QUADRO.
De kleine jongen is door het dolle heen wanneer hij thuis komt van de kleuterschool en roept uit: "Glijden, glijden!" Niemand mag op zijn glijbaan zitten, zelfs zijn vader niet. Als dat toch gebeurt, smeekt de 22 maanden oude William "Papa, alsjeblieft" tot zijn vader opstaat.
De familie woont in Engeland, waar QUADRO in hetzelfde jaar werd geïntroduceerd als in Duitsland: nu meer dan 40 jaar geleden. Er zijn zelfs kinderprogramma's op televisie waarin een QUADRO-opstelling op de achtergrond te zien is. Betty herkende QUADRO meteen toen Henry haar vertelde over het zwart met rode klimrek dat zijn ouders op zolder hadden opgeborgen. Ze had als kind ook QUADRO ervaren op de kleuterschool, waar een enorm speelcentrum stond waar de kleintjes uren doorbrachten. De herinnering aan die vreugdevolle dagen op het klimrek staat ook stevig in haar geheugen gegrift.
Ze was dan ook dolenthousiast toen Henry voorstelde om met QUADRO een box voor de baby te maken. Zij en haar man hadden eerder vele kant-en-klare boxen bekeken, maar waren niet tevreden omdat ze geen product wilden dat na korte tijd al weggegooid zou moeten worden. Het was een aangename verrassing toen Henry tijdens zijn online onderzoek ontdekte welke mogelijkheden QUADRO tegenwoordig biedt voor gezinnen. Hij probeerde het QUADRO computerprogramma uit, zijn ouders brachten de oude QUADRO mee en zo werd de box voor kleine William gecreëerd.
Nu hun zoontje ouder is, is het frame omgetoverd tot een structuur met een glijbaan. Betty is opgetogen dat de QUADRO onderdelen, ondanks dat ze bijna vier decennia oud zijn, nog steeds even stabiel en robuust zijn als toen ze een kind was. En dat na al die jaren! Ze is blij dat zij en haar man zo'n prachtig stuk speelgoed hebben kunnen doorgeven aan de volgende generatie – om nog maar te zwijgen over het milieuvriendelijke aspect!
En William? Hij is in ieder geval blij en kijkt al uit naar de volgende keer dat ze de constructie weer gaan opbouwen. Wij delen zijn enthousiasme – en wie weet horen we in de toekomst nog over hun nieuwe bouwwerken.
QUADRO bewijst zich steeds weer. Hier zijn nog twee verhalen die dat aantonen:
‘Mijn zoon wil nu ook een prinsessenkasteel hebben!’
Een kijkje in het fotoalbum: oud QUADRO roest niet
Ontdek waarom QUADRO generaties overstijgt in het artikel Eerst kopen, dan weggooien: geplande veroudering en wat erachter zit.
Heb jij ook mooie foto's en verhalen over QUADRO die je met ons wilt delen? Of heb je geheel nieuwe ideeën? Stuur ons gerust een e-mail ([email protected]). We horen graag van je en wie weet doen we verslag van jouw verhaal! Natuurlijk belonen we leuke foto’s en verhalen met kortingen of gratis producten.
Reacties